Cantigas de Santa María
Cantiga I : Des oge
Cantiga II : Muito devemos varoes
Cantiga III : Mais nos faz Santa Maria
Cantiga IV : A Madre do que livrou
Cantiga V : Quenas coitas deste mundo
Cantiga VI : A que do bon rey Davi
Cantiga VII : Santa Maria amar
Cantiga VIII : A Virgen Santa Maria
Cantiga IX : Por que nos ajamos
Cantiga X : Rosa das rosas
Cantiga XI : Macar ome per folia
Cantiga XII : O que a Santa Maria mais despraz
Cantiga XIII : Assi como Jesu-Cristo
Cantiga XIV : Par Deus, muit'é gran razon
Cantiga XV : Todo-los Santos que son no Ceo
Cantiga XVI : Quen dona fremosa e bõa quiser amar
Cantiga XVII : Sempre seja beita e loada
Cantiga XVIII : Por nos de dulta tirar
Cantiga XIX : Gran sandece faz quen se por mal filla
Cantiga XX : Virga de Jesse
Cantiga XXI : Santa Maria pod' enfermos guarir
Cantiga XXII : Mui gran poder á a Madre de Deus
Cantiga XXIII : Como Deus fez vo d'agua ant' Archetecro
Cantiga XXIV : Madre de Deus, non pod' errar
Cantiga XXV : Pagar ben pod' o que dever
Cantiga XXVI : Non é gran cousa se sabe
Cantiga XXVII : Non devemos por maravilla ter
Cantiga XXVIII : Todo logar mui ben pode
 |
Vexa o artigo da Galipedia acerca de Cantigas de Santa María |
As Cantigas de Santa María son un conxunto de catrocentas vinte e sete composicións en galego-portugués, que durante dous seculos foi lingua culta de boa parte do mundo romance por demáis de Galicia e norte de Portugal, na peninsula iberica, na Provenza e polo norte de Italia [1]. Atópanse repartidas en catro manuscritos, un deles na Biblioteca Nacional en Madrid (Codex To, por Toledo), dous en San Lorenzo del Escorial (Codex E e T) e o cuarto en Florencia, en Italia (Codex F).
Notas
[editar]- ↑ L'aventure des langues en occident - leur origine, leur histoire, leur géographie, Henriette Walter, Éditions Robert Lffont., Paris, 1994, ISBN 2-221-05918-2