Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 6.4. Xeografía física

En Galifontes, o Wikisource en galego.

Moitos son os elementos característicos das paisaxes dos países arabófonos. Detivémonos nun pequeno grupo de conceptos que permiten distinguir as distintas partes do deserto, sen incluír as palabras que non proceden do árabe, senón do targuí (a lingua dos Tuareg) ou outras linguas bérberes (por exemplo, serir):

erg [*irq (Cowan 1960:607), "vea" (no deserto arábigo úsase o plural: *uruuq)] territorio cuberto por un mínimo dun 20 % de area; a forma irq resulta desaconsellable porque erg xa ten certo uso no galego (Pérez Méndez (1995), GDXL e IrIndo) e no resto das linguas da contorna; coincide co nome dunha unidade de traballo do SI;

ca: (s.m.) erg;
en: dune field (pequeno), dune sea, erg, sand sea;
es: (s.m.) erg (Vázquez Figueroa 1981:92);
it: erg;
fr: erg;

reg [ruqqº (comunicación persoal)] territorio chairo cuxa superficie é pedra lisa e compacta sen area nin croios, ou con pedras moi pequenas; aparece xa como reg no GDXL e IrIndo e noutras moitas linguas, co cal é desaconsellable unha nova alternativa ruq;

ca: (s.m.) reg;
en: desert pavement, erg, stone pavement;
es: reg;
fr: reg;

hamada [hamaadaº (Cowan 1960:1033), "secar"] territorio estéril cuberto con pedras agudas e con pouca area, típico de zonas áridas; coincide con Pérez Méndez (1995), GDXL e IrIndo;

ca: (s.f.) hamada;
de: (s.f.) Hamada, Hammada;
en: hamada, hammada;
es: (s.f.) hamada (Vázquez Figueroa 1981:190);
it: (s.m.) hamada, hammada;
fr: (s.m.) hamada;

wadi [waadii (Cortés 1996:1239), "val, río"; plural: widyaab, 'awdiyaº] val ou cauce dun curso estacional de auga que con afluencia extraordinaria de choiva ten curso torrencial; GDXL e IrIndo usan uadi e Pérez Mendez (1995) a forma uad;

ca: (s.m.) uadi;
de: (s.n.) Wadi;
en: nahal, wadi, wady;
es: uad, uadi, ued, wadi;
it: (s.m.) uadi, wadi;
fr: oued; nl: wadi;

sabha [sabKha (comunicación persoal)] depresión chaira endorreica desecada e salgada que recibe auga en condicións extraordinarias, que coa auga forma areas movedizas e logo unha lámina de salmoira e coa seca forma evaporitas;

ca: (s.m.) llac de desert, llac de platja, sebkha;
de: Sabkha, Sebcha, Sebkha, Sebkhet;
en: playa, sabkah, sabkha, salt flat, salt pan, sebcha, sebchet, sebkha, sebjet;
es: (s.f.) sabkha, sebhka (Vázquez Figueroa 1981:80), sebja, sebkha, sebkja;
fr: (s.m.) sebkha (Vázquez Figueroa 1981:97), sebkhet (pequena), sebkhra;

xat [xat: (Cortés 1996:579), "beira"; plural: xutuu'] lago salgado costeiro de fondo chairo e pouco profundo con beiras variables pola evaporación hídrica do tempo seco;

ca: (s.m.) chott;
de: (s.m./s.n.) Chott, Schott;
en: chott, shott;
es: (s.m.) chot, chott, shott;
fr: (s.m.) chott;

barhana [barKhaan] duna con forma de lúa crecente que ten súa convexidade en planta e a menor pendente cara á orixe do vento;

ca: (s.f.) barcana;
de: Barchan, (s.f.) Sicheldüne;
en: barchan, barchane, barkhan;
es: (s.f.) barcana, barján;
it: barcana, dune a mezzaluna;
fr: (s.f.) barkhan, barkhane; pt: (s.f.) barcã;

haial, duna sonora [hayal (Cowan 1960:1043), "amorear" (en Gobi: duut mankhan)] barhana que, por fricción entre os grans de area, produce ondas audibles de entre 60 e 300 Hz (máis agudas canta máis humidade);

de: (s.f.pl.) singende Dünen;
en: singing dune, singing sand dune, singing sand;
es: (s.f.pl.) dunas cantantes;
it: (s.f.pl.) dune cantanti;
fr: (s.f.pl.) dune mugissante, dune musicante;

haima [Khaymaº (Crespo 1996:333), "tenda"] tenda portátil dos tuareg e outros pobos berberiscos nómades norteafricanos; GDXL e Pérez Méndez (1995) usa a forma castelán;

ca: (s.f.) khaima;
en: (s.n.) Khaima;
es: (s.f.) jaima (Vázquez Figueroa 1981:7);
it: (s.f.) khaima;
fr: (s.f.) khaïma;

Moitos son os temas que restan por investigar: gastronomía, arquitectura, historia, relixión ou política e mesmo topónimos e antropónimos, aínda que estes estean fortemente influídos pola tradición preexistente e non están especificamente incluídos no ámbito da Terminoloxía. Agardamos que, con esta proposta, acheguemos un método que poida servir para todos eles.



Páxina inicial
Artigo completo para descargar como PDF
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 1. Introdución
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 2. Marco teórico
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 3. A lingua de partida
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 4. Antecedentes
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 4.1. Transcrición fonética
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 4.2. Transliteracións internacionais
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 4.3. Transcricións fonolóxicas ao galego
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 5. Metodoloxía
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 5.1. Proposta de transliteración
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 5.1.1. Vogais e semiconsoantes
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 5.1.2. Consoantes
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 5.1.3. Notas sobre ortografía árabe
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 5.2. Transcrición á fonoloxía galega
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 5.3. Adaptación á ortografía galega da transcrición fonolóxica
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 6. Aplicación
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 6.1. Nomes das letras
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 6.2. Lingua e literatura
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 6.3. Vestimenta
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 6.4. Xeografía física
Transliteración e adaptación do árabe: aplicación terminolóxica. 7. Referencias bibliográficas