Saltar ao contido

Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta

En Galifontes, o Wikisource en galego.


Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta (Seis poemas galegos)       Federico García Lorca       1935
 


¡Érguete, miña amiga,
que xa cantan os galos do día!
¡Érguete, miña amada,
porque o vento muxe coma unha vaca!

Os arados van e vên
dende Santiago a Belén,
Dende Belén a Santiago
un anxo ven en un barco.
Un barco de prata fina
que trai a door de Galicia.
Galicia deitada e queda
transida de tristes herbas.
Herbas que cobren teu leito
e a negra fonte dos teus cabelos.
Cabelos que van a ô mar
onde as nubens teñen seu nidio pombal.

¡Érguete, miña amiga,
que xa cantan os galos do día!
¡Érguete, miña amada,
porque o vento muxe coma unha vaca!


<<<< >>>>


Seis poemas galegos de Federico García Lorca
Madrigal á cibdá de Santiago - Romaxe de Nosa Señora da Barca - Cantiga do neno da tenda
Noiturnio do adoescente morto - Canzón de cuna pra Rosalía Castro, morta - Danza da lúa en Santiago