Cantares gallegos/Mais ó que ben quixo un dia

En Galifontes, o Wikisource en galego.


Cantares gallegos       Rosalía de Castro       1863
 




20.


     Mais ó que ben quixo un dia,
 Si á querer ten aficion
 Sempre lle queda un-ha magoa
 Dentro do seu coraçon.


                     l.

      Aló nas tardes serenas,
 Aló nas tardes caladas,
 Fanse mais duras as penas,
 Que nas brandas alboradas.

      Aló nas tardes sombrisas
 Aló nas tardes escuras,
 Fanse mais cortas as risas
 Mais negras as desventuras.

      Que non hay sera tranquila
 Para quen remorsos garda,
 E mais presto s'aniquila
 Canto mais á noite agarda.


                     II.

      Eu ben sei d'estos secretos
 Que s'esconden nas entrañas,
 Que rebolen sempre inquietos
 Baixo mil formas estrañas.

      Eu ben sei d' estes tormentos
 Que consomen e devoran
 Dos que fan xemer os ventos
 Dos que morden cando choran.


      Y anqu'hora sorrindo canto
 Anqu'hora canto con brio,
 Tanto chorey, chorey tanto,
 Com'as auguiñas d'un rio.

      Tiben en pasados dias,
 Fondas penas é pesares,
 E chorey vagoas tan frias
 Com'as auguiñas dos mares.

      Tiben tan fondos amores,
 E tan fondas amarguras,
 Qu'era fonte de dolores
 Nacida entre penas duras.


                     III.

      Hora rio, hora contento,
 Vóu pó las eiras cantando,
 Vendo d'onda ven ó vento
 Cando vóu levar ó gando.

      Hora con grande sosiego
 Durmo na veira d'as fontes,
 Durmo na veira d'os regos.
 Durmo na punta d'os montes.

      Mais ó que ben quixo un dia,
 Si á querer ten aficion
 Sempre lle queda un-ha magoa
 Dentro do seu coraçon.



<<<< >>>>