Libro de Mormón - Palabras de Mormón
Palabras de Mormón (Libro de Mormón) Joseph Smith, Jr.
1 E agora ben, eu, Mormón, estando a piques de entregar en mans do meu fillo Moroni os anais que estiven facendo, velaquí que presenciei case toda a destrución do meu pobo, os nefitas.
2 E é logo de moitos séculos da vinda de Cristo, cando entrego estes anais en mans do meu fillo; e supoño que el presenciará a completa destrución dos do meu pobo. Pero Deus conceda que ele lles sobreviva, a fin de que escriba algo concernente a eles, e un pouco concernente a Cristo, para que talvez algún día poida beneficialos.
3 E agora falo algo referente ao que escribín; porque despois que houben feito un compendio das pranchas de Nefi, ata o reinado deste rei Benxamín, do cal falou Amalequí, busquei entre os anais que foran entregados nas miñas mans, e atopei estas pranchas que contiñan esta breve narración dos profetas, desde Xacob ata o reinado deste rei Benxamín, e tamén moitas das palabras de Nefi.
4 E compracido coas cousas que se achan escritas nestas pranchas, por mor das profecías da vinda de Cristo, e sabendo os meus pais que moitas delas cumpríronse -si, e eu tamén se que se cumpriron cantas cousas profetizáronse concernentes a nós ata o día de hoxe, e cantas se estenden máis aló deste día certamente cumpriranse-,
5 escollín, xa que logo, estas cousas para concluír o meu relato sobre elas, e tomarei das pranchas de Nefi este resto do meu rexistro; e non podo escribir nin a centésima parte das cousas do meu pobo.
6 Mais velaquí, tomarei estas pranchas que conteñen estas profecías e revelacións, e poreinas co resto dos meus anais, porque me son preciosas, e sei que serán preciosas para os meus irmáns.
7 E fago isto para un sabio propósito; pois así se me rumorea, de acordo coas impresións do Espírito do Señor que está en min. E agora ben, non se todas as cousas; mais o Señor sabe todas as cousas que han de suceder; xa que logo, ele obra en min para que eu proceda conforme á súa vontade.
8 E a miña oración a Deus é concernente aos meus irmáns, que eles volvan unha vez máis ao coñecemento de Deus, si, a redención de Cristo, para que de novo sexan un pobo deleitable.
9 E agora eu, Mormón, procedo a concluír os meus anais, os cales tomo das pranchas de Nefi; e fágoo segundo o saber e o entendemento que Deus deume.
10 Polo que, aconteceu que despois que Amalequí houbo entregado estas pranchas en mans do rei Benxamín, este tomounas e púxoas coas outras pranchas que contiñan anais que os reis transmitiran de xeración en xeración, ata os días do rei Benxamín.
11 E foron transmitidas de xeración en xeración, desde o rei Benxamín ata que chegaron ás miñas mans. E eu, Mormón, rogo a Deus que sexan preservadas desde hoxe en diante. E sei que serán preservadas, porque sobre elas están escritas grandes cousas, polas cales o meu pobo e os seus irmáns serán xulgados no grande e último día, segundo a palabra de Deus que está escrita.
12 E agora ben, en canto a este rei Benxamín, el tivo algunhas contendas entre o seu propio pobo.
13 E sucedeu tamén que os exércitos dos lamanitas descenderon da terra de Nefi para pelexar contra o seu pobo. Mais velaquí, o rei Benxamín reuniu aos seus exércitos e fíxolles fronte; e loitou coa forza do seu propio brazo, coa espada de Labán.
14 E coa forza do Señor pugnaron contra os seus inimigos, ata que houberon matado a moitos miles dos lamanitas. E sucedeu que contenderon contra os lamanitas ata que os botaron fóra das terras da súa herdanza.
15 E ocorreu que logo de haber falsos Cristos, e de ser pechadas as súas bocas, e eles castigados segundo os seus crimes;
16 e logo de haber falsos profetas e falsos predicadores e mestres entre o pobo, e logo de ser castigados todos estes segundo os seus crimes; e logo de haber moita contención e moitas desercións aos lamanitas, velaquí, sucedeu que o rei Benxamín, coa axuda dos santos profetas que había entre o seu pobo
17 -pois velaquí, o rei Benxamín era un home santo e reinaba sobre o seu pobo con xustiza; e había moitos santos homes no país, e declaraban a palabra de Deus con poder e con autoridade; e exercían moita severidade por mor da obstinación do pobo-
18 así pois, coa axuda destes, traballando con todas as forzas do seu corpo e as facultades da súa alma enteira, e o mesmo os profetas, o rei Benxamín novamente estableceu a paz no país.