Guarda de 12 a 4

Guarda de 12 a 4 (De catro a catro)       Manuel Antonio       1928
 

  Envergada n-un mastro d'a Lúa
  agarda-nos a meia noite

  O sino de proa
  emoveita voz astral
  zarpou bogando despedidas

  Estraviaron-se os pasos d'o Mar
n-os vieiros d'o vento desertor
  E perdeu-se pol-a popa
  desamarrado
  o ronsel

  Fomo-nos trasbordando
ao cabotaxe d'as constelacións
  Inventores de pseudo continentes
que imos a descobrir
  esculcamol-as roitas
balizadas de loceiros

  C'un faro n-a man
cronometramos o pulso d'as tormentas
que predín os semáforos astraes
  - Prepara-se un naufraxo
  c'a ausenza cómplice d'o Sol!

Vente ventiño d'o mar
vente ventiño mareiro
Vente ventiño d'o mar
vente noso compañeiro

  E as horas a sotavento
van desviando-se de nós

  A alba intrusa
bateu as catro horas
  Era o sino de proa
que tornaba d'o Mar
a voz desarbolada
o velamio frustrado.