Cantares gallegos/Si á vernos, Marica, nantronte viñeras
Cantares gallegos Rosalía de Castro 1872 (2ª edición) [1]
31.
I.
Si á vernos, Marica, nantronte viñeras
 festa d' o Seixo n' a beira d' o mar,
Ti riras, Marica, cal nunca te riches
Debaixo d' os pinos d' o verde pinar.
—
 sombra d'os pinos, Marica, ¡que cousas
Chistosas pasaron! que rir toleiron!
Relouca d' arriba, relouca d' abaixo,
Iñamos, viñamos y ó bombo... pon.... pon.
—
As cóchegas brandas, as loitas alegres,
Os berros, os brincos, os contos sin fel,
Todiños peneques, alegres todiños.....
Y á nosa Señora detrás d' o tonel.
II.
Coitada! que festa brandida perdeche!.....
Cantáras, bebéras, dormíras, y así
N' un feixe miráras rolar xuntamente
Mociños e vellos d' aquí par' ali.
—
Co á vista trubada, c' os ollos dormentes
Sorrindo, comendo, pifando é ainda mais,
Qu' apertos, qu' olladas tan chuscas trocaban
As nenas de xenio c' os mozos de Cáis!
—
Debaixo d' os ricos pareauguas de seda
Qu' abertos formaban tamaño rodel,
Todiños chispados, qué cousas decian!
Y á nosa Señora detrás d' o tonel.
III.
Mais ela decote tan grav' e e soberba,
Tan fina d' oído, tan curta de mans,
Xordiña quedára, falando por sete,
Con probes e ricos, con porcos é cans.
—
Meu amo folgado de tanta largueza,
Que n'era costume na dona tal ver,
Tamén ¡miña xoya! saltando da burra,
¡Pin! ¡pan! río arriba botouse á correr.
—
Y á dona sorría con ollo entraberto,
Comendo castañas e viño con mel.....
¡Que festa, Marica!..... Todiños peneques.....
Y á nosa señora detrás d' o tonel.
- ↑ Este poema non aparece na primeira edición, de 1863.
| <<<< | >>>> |