A vida...

A vida... (Con anacos do meu interior) Manuel Antonio 1920

    O meu amor...!
    A Vida
          prostituta e suicida
    beila na noite dun cabaret
    Todo iso mo contan as horas
    Pola rúa
            entrebada e ispida.

    O meu amor...!
    Onte rachei un verso
noctámbulo e descamiñado
    Anestesia que levo
    Todo iso mo contan as horas
    Eu vou sumerso.

    O meu amor...!
    A vida
          sin sabelo Ela
    xa vai amañándome e agarimándome
    Eu case a compadezo
    Todo iso mo contan as horas
    Alá vai unha estrela!

    O meu amor...!
    A Lúa metafórica
    caladamentes
             difúndese no ceo
    A fonte virxe da praza prateada
é aínda tan sonámbula e metódica.

    O meu amor...!
    Dispóis hei de morrer
    A Vida ha vir chorar cabo de min
    Xa lle perdoarei...

    Beila no cabaret endiamantado
    Na rúa entrebada
    un cantar de borracho a se alonxar
                      a se perder...

<<<<

>>>>