Esta páxina non foi corrixida
Lugar mais hermoso
No mundo n' hachara,
Qu' aquel de Galicia,
Galicia encantada!
Galicia frorida,
Cal ela ningunha,
De froles cuberta,
Cuberta de espumas.
D' espumas qu' o mare
Con pelras gomita,
De froles que nacen
A ó pé das fontiñas.
De valles tan fondos,
Tan verdes, tan frescos,
Qu' as penas se calman
No mais que con velos.
Qu' os anxeles neles
Dormidos se quedan,
Xa en forma de pombas,
Xa en forma de niebras.
IV.
Cantart' ei, Galicia,
Teus dulces cantares,