Constitución española de 1931/Título VII: Diferenzas entre revisións
Nova páxina: "{{Non galego}} ==TÍTULO VII: Justicia == '''{{Artigo|94}}''' La justicia se administra en nombre del Estado. La República asegurará a los litigantes económicamente necesitad..." |
título traducido |
||
Liña 1: | Liña 1: | ||
{{encabezar |
|||
{{Non galego}} |
|||
|nome=Constitución Española:Título III |
|||
⚫ | |||
|autor=Cortes Españolas |
|||
|data=9 de decembro de 1931 |
|||
}} |
|||
__NOTOC__ |
|||
⚫ | |||
'''{{Artigo|94}}''' |
'''{{Artigo|94}}''' |
||
A xustiza adminístrase en nome do Estado. |
|||
A República asegurará aos litigantes economicamente necesitados a gratuidade da xustiza. |
|||
Os xuíces son independentes na súa función. Só están sometidos á lei. |
|||
'''{{Artigo|95}}''' |
'''{{Artigo|95}}''' |
||
A Administración de xustiza comprenderá todas as xurisdicións existentes, que serán reguladas polas leis. |
|||
A xurisdición penal militar quedará limitada aos delitos militares, aos servizos de armas e á disciplina de todos os Institutos armados. |
|||
Non poderá establecerse foro algún por razón das persoas nin dos lugares. Exceptúase o caso de estado de guerra, con arranxo á lei de Orde pública. |
|||
Quedan abolidos todos |
Quedan abolidos todos os Tribunais de honra, tanto civís como militares. |
||
'''{{Artigo|96}}''' |
'''{{Artigo|96}}''' |
||
O presidente do Tribunal Supremo será designado polo xefe do Estado, a proposta dunha Asemblea constituída na forma que determine a lei. |
|||
O cargo de presidente do Tribunal Supremo só requirirá: ser español, maior de corenta anos e licenciado en Dereito. Comprenderanlle as incapacidades e incompatibilidades establecidas para os demais funcionarios xudiciais. |
|||
O exercicio da súa maxistratura durará dez anos. |
|||
'''{{Artigo|97}}''' |
'''{{Artigo|97}}''' |
||
O presidente do Tribunal Supremo terá, ademais das súas facultades propias, as seguintes |
|||
a) Preparar |
a) Preparar e propor ao Ministro e á Comisión Parlamentaria de xustiza, leis de reforma xudicial e dos Códigos de procedemento. |
||
b) |
b) Propor ao Ministro, de acordo coa Sala de goberno e os asesores xurídicos que a lei designe, entre elementos que non exerzan a Avogacía, os ascensos e traslados de xuíces, maxistrados e funcionarios fiscais. |
||
O presidente do Tribunal Supremo e o Fiscal xeral da República estarán agregados, de modo permanente, con voz e voto, á Comisión Parlamentaria de xustiza, sen que iso implique asento na Cámara. |
|||
'''{{Artigo|98}}''' |
'''{{Artigo|98}}''' |
||
Os xuíces e maxistrados non poderán ser xubilados, separados nin suspendidos nas súas funcións, nin trasladados dos seus postos, senón con sujeción ás leis, que conterán as garantías necesarias para que sexa efectiva a independencia dos Tribunais. |
|||
'''{{Artigo|99}}''' |
'''{{Artigo|99}}''' |
||
A responsabilidade civil e criminal en que poidan incorrer os xuíces, maxistrados e fiscais no exercicio das súas funcións ou con ocasión delas, será esixíbel ante o Tribunal Supremo con intervención dun xurado especial, cuxa designación, capacidade e independencia regulará a lei. Exceptúase a responsabilidade civil e criminal dos xuíces e fiscais municipais que non pertenzan á carreira xudicial. |
|||
A responsabilidade criminal do presidente e os maxistrados do Tribunal Supremo e do Fiscal da República será esixida polo Tribunal de Garantías Constitucionais. |
|||
'''{{Artigo|100}}''' |
'''{{Artigo|100}}''' |
||
Cando un Tribunal de xustiza haxa de aplicar unha lei que estime contraria á Constitución, suspenderá o procedemento e dirixirase en consulta ao Tribunal de Garantías Constitucionais. |
|||
'''{{Artigo|101}}''' |
'''{{Artigo|101}}''' |
||
A lei establecerá recursos contra a ilegalidade dos actos ou disposicións emanadas da Administración no exercicio da súa potestade regulamentaria, e contra os actos discrecionais da mesma constitutivos de exceso ou desviación de poder. |
|||
'''{{Artigo|102}}''' |
'''{{Artigo|102}}''' |
||
As amnistías só poderán ser acordadas polo Parlamento. Non se concederán indultos xerais. O Tribunal Supremo outorgará os individuais a proposta do sentenciador, do fiscal, da Xunta de Prisións ou a petición de parte. |
|||
Nos delitos de extrema gravidade, poderá indultar o Presidente da República, previo informe do Tribunal Supremo e a proposta do Goberno responsable. |
|||
'''{{Artigo|103}}''' |
'''{{Artigo|103}}''' |
||
O pobo participará na Administración de Xustiza mediante a institución do xurado, cuxa organización e funcionamento serán obxecto dunha lei especial. |
|||
'''{{Artigo|104}}''' |
'''{{Artigo|104}}''' |
||
O Ministerio Fiscal velará polo exacto cumprimento das leis e polo interese social. |
|||
Constituirá un |
Constituirá un só Corpo e terá as mesmas garantías de independencia que a Administración de xustiza. |
||
'''{{Artigo|105}}''' |
'''{{Artigo|105}}''' |
||
A lei organizará Tribunais de urxencia para facer efectivo o dereito de amparo das garantías individuais. |
|||
'''{{Artigo|106}}''' |
'''{{Artigo|106}}''' |
||
Todo español |
Todo español ten dereito a ser indemnizado dos prexuízos que se lle irroguen por erro xudicial ou delito dos funcionarios xudiciais no exercicio dos seus cargos, conforme determinen as leis. |
||
O Estado será subsidiariamente responsable destas indemnizacións. |
|||
<br /> |
|||
{| border="1" width="75%" align="center" |
|||
|----- |
|||
| width="30%" align="center" | '''Anterior:'''<br />'''[[Constitución española de 1931/Título VI|Título VI]]''' |
|||
| width="40%" align="center" | [[Constitución española de 1931]] |
|||
| width="30%" align="center" | '''Seguinte:'''<br />'''[[Constitución española de 1931/Título VIII|Título VIII]]''' |
|||
|} |
Revisión como estaba o 15 de outubro de 2019 ás 17:33
Constitución Española:Título III Cortes Españolas
TÍTULO VII: Xustiza
Artigo 94
A xustiza adminístrase en nome do Estado.
A República asegurará aos litigantes economicamente necesitados a gratuidade da xustiza.
Os xuíces son independentes na súa función. Só están sometidos á lei.
Artigo 95
A Administración de xustiza comprenderá todas as xurisdicións existentes, que serán reguladas polas leis.
A xurisdición penal militar quedará limitada aos delitos militares, aos servizos de armas e á disciplina de todos os Institutos armados.
Non poderá establecerse foro algún por razón das persoas nin dos lugares. Exceptúase o caso de estado de guerra, con arranxo á lei de Orde pública.
Quedan abolidos todos os Tribunais de honra, tanto civís como militares.
Artigo 96
O presidente do Tribunal Supremo será designado polo xefe do Estado, a proposta dunha Asemblea constituída na forma que determine a lei.
O cargo de presidente do Tribunal Supremo só requirirá: ser español, maior de corenta anos e licenciado en Dereito. Comprenderanlle as incapacidades e incompatibilidades establecidas para os demais funcionarios xudiciais.
O exercicio da súa maxistratura durará dez anos.
Artigo 97
O presidente do Tribunal Supremo terá, ademais das súas facultades propias, as seguintes
a) Preparar e propor ao Ministro e á Comisión Parlamentaria de xustiza, leis de reforma xudicial e dos Códigos de procedemento.
b) Propor ao Ministro, de acordo coa Sala de goberno e os asesores xurídicos que a lei designe, entre elementos que non exerzan a Avogacía, os ascensos e traslados de xuíces, maxistrados e funcionarios fiscais.
O presidente do Tribunal Supremo e o Fiscal xeral da República estarán agregados, de modo permanente, con voz e voto, á Comisión Parlamentaria de xustiza, sen que iso implique asento na Cámara.
Artigo 98
Os xuíces e maxistrados non poderán ser xubilados, separados nin suspendidos nas súas funcións, nin trasladados dos seus postos, senón con sujeción ás leis, que conterán as garantías necesarias para que sexa efectiva a independencia dos Tribunais.
Artigo 99
A responsabilidade civil e criminal en que poidan incorrer os xuíces, maxistrados e fiscais no exercicio das súas funcións ou con ocasión delas, será esixíbel ante o Tribunal Supremo con intervención dun xurado especial, cuxa designación, capacidade e independencia regulará a lei. Exceptúase a responsabilidade civil e criminal dos xuíces e fiscais municipais que non pertenzan á carreira xudicial.
A responsabilidade criminal do presidente e os maxistrados do Tribunal Supremo e do Fiscal da República será esixida polo Tribunal de Garantías Constitucionais.
Artigo 100
Cando un Tribunal de xustiza haxa de aplicar unha lei que estime contraria á Constitución, suspenderá o procedemento e dirixirase en consulta ao Tribunal de Garantías Constitucionais.
Artigo 101
A lei establecerá recursos contra a ilegalidade dos actos ou disposicións emanadas da Administración no exercicio da súa potestade regulamentaria, e contra os actos discrecionais da mesma constitutivos de exceso ou desviación de poder.
Artigo 102
As amnistías só poderán ser acordadas polo Parlamento. Non se concederán indultos xerais. O Tribunal Supremo outorgará os individuais a proposta do sentenciador, do fiscal, da Xunta de Prisións ou a petición de parte.
Nos delitos de extrema gravidade, poderá indultar o Presidente da República, previo informe do Tribunal Supremo e a proposta do Goberno responsable.
Artigo 103
O pobo participará na Administración de Xustiza mediante a institución do xurado, cuxa organización e funcionamento serán obxecto dunha lei especial.
Artigo 104
O Ministerio Fiscal velará polo exacto cumprimento das leis e polo interese social.
Constituirá un só Corpo e terá as mesmas garantías de independencia que a Administración de xustiza.
Artigo 105
A lei organizará Tribunais de urxencia para facer efectivo o dereito de amparo das garantías individuais.
Artigo 106
Todo español ten dereito a ser indemnizado dos prexuízos que se lle irroguen por erro xudicial ou delito dos funcionarios xudiciais no exercicio dos seus cargos, conforme determinen as leis.
O Estado será subsidiariamente responsable destas indemnizacións.
Anterior: Título VI |
Constitución española de 1931 | Seguinte: Título VIII |